مسیحیان این ادعای مسیح را که در باب 14 یوحنا آیه 6 میفرماید: ( من راه و راستی و حیات هستم. هیچکس جز بوسیله من پیش خدا نمی آید)، کاملا قبول دارند زیرا زندگی جدید و جاودانی که در مشارکت شیرین با خدا دارند، خود گواه این حقیقت بوده و دلیل محکمی بر صحت و درستی آن میباشد. ولی متاسفانه بی ایمانان و پیروان مذهب با دیده شک و تردید به این ادعا نگریسته و می پرسند دلیل این ادعا چیست؟ ما مسیحیان که طبق اول پطرس 3: 15 میباید با خوشحالی تمام آماده جواب باشیم با محبت چنین پاسخ میدهیم:
1- چون تنها عیسی مسیح بود که از روح خدا بدنیا آمد ( متی 1: 18) و میدانیم که (هیچکس نمی تواند افکار خدا را بفهمد مگر روح خدا)- (اول قرنتیان 2: 11) بنابراین هیچ انسانی نمی تواند خدا را آنطور که هست به ما بشناساند، جز عیسی مسیح که از روح خدا بود و معلوم است برای رسیدن به خدا اول از همه لازمست شناخت کاملی از او توسط کلام مسیح ( انجیل) داشته باشیم.
2- چون تنها عیسی مسیح بود که از گناه مبرا بود، و می دانیم که مسیح پدر جسمانی نداشت تا انگیزه گناه را از آدم به ارث ببرد. علاوه براین در اول پطرس 2: 22 می خوانیم ( هرگز گناهی از مسیح سر نزد). بنابراین تنها او میتوانست بعوض تمام انسانها، که نه تنها با انگیزه گناه متولد میشوند بلکه خودشان نیز گناه می کنند، جریمه گناه را که همان موت میباشد بر روی صلیب بپردازد، تا اگر آنان با ایمان قبول نمایند که مسیح این کار را در قبال آنان انجام داده است گناهشان آمرزیده شده است، و ما بخوبی میدانیم که برای رسیدن به خدایی که پاک و قدوس است چاره ای نداریم مگر آنکه از گناه بکلی پاک و مبرا شویم.
3- چون تنها عیسی مسیح بود که بعد از مرگ با بدنی تازه و بینظیر از قبر برخواست و هم اکنون زنده در آسمان است، و دارد شفاعت آنانی را که به او ایمان میآورند به پیش خدا می نماید . چقدر عالی و با شکوه است که در اول پطرس 1: 3 می خوانیم ( خدا ما را بوساطت برخواستن مسیح از مردگان از نوتولید نمود) و چقدر لازم است که ما برای رسیدن به خدا شفیعی در آسمان داشته باشیم ( اول سموییل 1: 25) بلکه دارای روحی تازه (درموقع ایمان آوردن به مسیح به ما عطا شود) و بدنی تازه و بی نظیر آسمانی که خدا برای ما آماده می کند باشیم ( اول قرنتیان 15: 46) و ( دوم قرنتیان5: 5) زیرا بدون آن هرگز نمی توانیم به خدایی که تا ابد زنده و جاوید است برسیم، و چقدر با شکوه است که انجیل از قول خداوند در (اول- تسالونیکیان 4: 15-17) به ما وعده می دهد که ما مسیحیان چه زنده و چه مرده، در موقع بازگشت مسیح بالا برده می شویم تا او را درآسمان ملاقات نماییم و تا ابد با او باشیم.
4- چون تنها عیسی مسیح بود که هم خدا بود و هم انسان . انجیل در (فیلیپیان 2: 5-7 ) میگوید ( مسیح با اینکه خدا بود نخواست از مقام خدایی خود استفاده کند بلکه قدرت و جلال خود را کنار گذاشت و آدمیزاد شد) بنابراین تنها او می تواند ما را به خدا برساند زیرا خدا روح است و نامحدود و انسان جسم است و بنابراین امکان رسیدن انسان به خدا که هدف دین و مذهب است هرگز وجود ندارد، و به عقل هم نمی رسد و حال انکه ادعای مسیحیت کاملا حقیقت دارد و معقول هم می باشد زیرا خدای نامحدود می تواند توسط میسح به انسان برسد چنانکه در اول قرنتیان 5: 19 می بینیم که ( خدا در مسیح بود و مردم دنیا را با خود آشتی میداد) بنابراین چقدر لازم است که برای رسیدن به خدا واسطه ای داشته باشیم که هم انسان باشد و هم خدا زیرا بدون او امکان رسیدن ما به خدا هرگز وجود نخواهد داشت ( اول تیموتاوس 2: 5)
بالاخره می دانیم که تمام پیامبران آمدند و انسان را از بیماری مهلک گناه و عقوبت آن آگاه ساختند ولی برای علاج آن اقدامی نکردند و وفات یافتند. ولی تنها عیسی مسیح بود که آمد و انسانها را مخاطب ساخته فرمود ( دنبالم بیایید) متی 4: 19 و من نه تنها در این دنیا تا به آخر همراه شما خواهم بود ( متی 28: 20) بلکه باز میآیم و شما را برداشته با خود خواهم برد تا جایی که من میباشم شما نیز باشید (یوحنا14: 3) و میدانیم که او ( دیروز و امروز و تا ابد همان است ) ( عبرانیان 13: 8) آیا از این راه، راهی عاقلانه تر و ساده تر وجود دارد؟ آیا غیر از این راهی چنین ساده و معقول برای رسیند به خدا به ما ارایه شده است؟ ولی با همه این، تنها دانستن و ایمان داشتن به تمام اینها ما را به خدا نمی رساند، بلکه برای رسیدن به مقصد، راه را باید رفت، که خوشبختانه عیسی مسیح که سرمشق و نمونه زندگی ما می باشد پیشاپیش، داوطلبانه در این راه قدم نهاد و با قبول شکنجه تمام آن را طی نمود و نوبر زندگی جدید و جاودان ما شد ( اول قرنتیان 13: 8) و تاج جلال و اکرام را برسر نهاد. ما نیز اگر با ایمان و اعتماد کامل و با تحمل زحمات بهمراه او در این راه قدم بگذاریم این وعده را داریم که ( در جلال او شریک خواهیم شد) رومیان 8: 17 ، اول پطرس5: 1
1- چون تنها عیسی مسیح بود که از روح خدا بدنیا آمد ( متی 1: 18) و میدانیم که (هیچکس نمی تواند افکار خدا را بفهمد مگر روح خدا)- (اول قرنتیان 2: 11) بنابراین هیچ انسانی نمی تواند خدا را آنطور که هست به ما بشناساند، جز عیسی مسیح که از روح خدا بود و معلوم است برای رسیدن به خدا اول از همه لازمست شناخت کاملی از او توسط کلام مسیح ( انجیل) داشته باشیم.
2- چون تنها عیسی مسیح بود که از گناه مبرا بود، و می دانیم که مسیح پدر جسمانی نداشت تا انگیزه گناه را از آدم به ارث ببرد. علاوه براین در اول پطرس 2: 22 می خوانیم ( هرگز گناهی از مسیح سر نزد). بنابراین تنها او میتوانست بعوض تمام انسانها، که نه تنها با انگیزه گناه متولد میشوند بلکه خودشان نیز گناه می کنند، جریمه گناه را که همان موت میباشد بر روی صلیب بپردازد، تا اگر آنان با ایمان قبول نمایند که مسیح این کار را در قبال آنان انجام داده است گناهشان آمرزیده شده است، و ما بخوبی میدانیم که برای رسیدن به خدایی که پاک و قدوس است چاره ای نداریم مگر آنکه از گناه بکلی پاک و مبرا شویم.
3- چون تنها عیسی مسیح بود که بعد از مرگ با بدنی تازه و بینظیر از قبر برخواست و هم اکنون زنده در آسمان است، و دارد شفاعت آنانی را که به او ایمان میآورند به پیش خدا می نماید . چقدر عالی و با شکوه است که در اول پطرس 1: 3 می خوانیم ( خدا ما را بوساطت برخواستن مسیح از مردگان از نوتولید نمود) و چقدر لازم است که ما برای رسیدن به خدا شفیعی در آسمان داشته باشیم ( اول سموییل 1: 25) بلکه دارای روحی تازه (درموقع ایمان آوردن به مسیح به ما عطا شود) و بدنی تازه و بی نظیر آسمانی که خدا برای ما آماده می کند باشیم ( اول قرنتیان 15: 46) و ( دوم قرنتیان5: 5) زیرا بدون آن هرگز نمی توانیم به خدایی که تا ابد زنده و جاوید است برسیم، و چقدر با شکوه است که انجیل از قول خداوند در (اول- تسالونیکیان 4: 15-17) به ما وعده می دهد که ما مسیحیان چه زنده و چه مرده، در موقع بازگشت مسیح بالا برده می شویم تا او را درآسمان ملاقات نماییم و تا ابد با او باشیم.
4- چون تنها عیسی مسیح بود که هم خدا بود و هم انسان . انجیل در (فیلیپیان 2: 5-7 ) میگوید ( مسیح با اینکه خدا بود نخواست از مقام خدایی خود استفاده کند بلکه قدرت و جلال خود را کنار گذاشت و آدمیزاد شد) بنابراین تنها او می تواند ما را به خدا برساند زیرا خدا روح است و نامحدود و انسان جسم است و بنابراین امکان رسیدن انسان به خدا که هدف دین و مذهب است هرگز وجود ندارد، و به عقل هم نمی رسد و حال انکه ادعای مسیحیت کاملا حقیقت دارد و معقول هم می باشد زیرا خدای نامحدود می تواند توسط میسح به انسان برسد چنانکه در اول قرنتیان 5: 19 می بینیم که ( خدا در مسیح بود و مردم دنیا را با خود آشتی میداد) بنابراین چقدر لازم است که برای رسیدن به خدا واسطه ای داشته باشیم که هم انسان باشد و هم خدا زیرا بدون او امکان رسیدن ما به خدا هرگز وجود نخواهد داشت ( اول تیموتاوس 2: 5)
بالاخره می دانیم که تمام پیامبران آمدند و انسان را از بیماری مهلک گناه و عقوبت آن آگاه ساختند ولی برای علاج آن اقدامی نکردند و وفات یافتند. ولی تنها عیسی مسیح بود که آمد و انسانها را مخاطب ساخته فرمود ( دنبالم بیایید) متی 4: 19 و من نه تنها در این دنیا تا به آخر همراه شما خواهم بود ( متی 28: 20) بلکه باز میآیم و شما را برداشته با خود خواهم برد تا جایی که من میباشم شما نیز باشید (یوحنا14: 3) و میدانیم که او ( دیروز و امروز و تا ابد همان است ) ( عبرانیان 13: 8) آیا از این راه، راهی عاقلانه تر و ساده تر وجود دارد؟ آیا غیر از این راهی چنین ساده و معقول برای رسیند به خدا به ما ارایه شده است؟ ولی با همه این، تنها دانستن و ایمان داشتن به تمام اینها ما را به خدا نمی رساند، بلکه برای رسیدن به مقصد، راه را باید رفت، که خوشبختانه عیسی مسیح که سرمشق و نمونه زندگی ما می باشد پیشاپیش، داوطلبانه در این راه قدم نهاد و با قبول شکنجه تمام آن را طی نمود و نوبر زندگی جدید و جاودان ما شد ( اول قرنتیان 13: 8) و تاج جلال و اکرام را برسر نهاد. ما نیز اگر با ایمان و اعتماد کامل و با تحمل زحمات بهمراه او در این راه قدم بگذاریم این وعده را داریم که ( در جلال او شریک خواهیم شد) رومیان 8: 17 ، اول پطرس5: 1
در خاتمه آیا عاقلانه نیست که هم اکنون در اثر فیض او تصمیم بگیریم که ندای او که توسط انجیل به گوش میرسد گوش دهیم و نه تنها به دنبال او برویم بلکه قلبا قبول نماییم که او به نیابت ما به صلیب آویخته شد و از خدا بخواهیم تا بخاطر خون پاک ریخته شده او، گناه ما را بیامرزد و روح خود را در ما ساکن گرداند تا با قدرت او بتوانیم با جدیت تمام از انجیل اطاعت نماییم و در نتیجه (زندگی مقدسی را که بدون داشتن آن هیچکس خدا را نخواهد دید) بدست آوریم (عبرانیان 12: 14) که در این حال خوشبحال ما که قوم برگزیده او شده ایم و شکر سپاس به نامش که او ما را به ملکوت و جلال خود میخواند ( اول-تسالونیکیان 2: 12)
فیض او با همه شما عزیزان باد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر